Historia szkoły wiąże się z Tysiącleciem Państwa Polskiego. Jest ona jednym z pomników-szkół, powstałych w Polsce dla uczczenia 1000-letniego istnienia Polski. Do użytku została oddana z okazji obchodzonego wówczas Święta Odrodzenia Polski. W przeddzień jej oddania tętniło już życie szkolne, chociaż jeszcze nie było uczniów. Pierwszy kierownik szkoły p. S. Ćwik wraz z nielicznym gronem nauczycielskim przygotowywał szkołę do uroczystego jej otwarcia.

Nadszedł piękny, słoneczny dzień 20 lipca 1963r. Przed nowym budynkiem szkolnym - dzieci, młodzież oraz dorośli. Wszyscy z niecierpliwością oczekiwali podniosłego momentu - przecięcia biało-czerwonej wstęgi, jako symbolu otwarcia nowej szkoły i oddania jej do użytku dziatwie szkolnej. Przecięcia wstęgi dokonał p. W. Kozdra. Pęk kluczy przekazano kierownictwu szkoły: p. S. Ćwikowi i p. I. Dobosz.

Pierwszy dzwonek szkolny zadźwięczał 3 września 1963r. Rada Pedagogiczna liczyła wówczas 25 osób. Nauka odbywała się na dwie zmiany - w szkole uczyło się 483 uczniów.

W roku szkolnym 1965-66 kierownikiem szkoły został p. E. Woszak. Dzięki współpracy z szkolnym Komitetem Rodzicielskim, jednostką wojskową - Techniczną Szkołą Wojsk Lotniczych, Zamojskimi Fabrykami Mebli już 28 kwietnia 1966r. w 1000-letnią rocznicę powstania Państwa Polskiego odbyło się uroczyste wręczenie sztandaru szkolnego na ręce przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego p. S. Adamskiego. Tylko nieliczne szkoły podstawowe mogły wówczas szczycić się posiadaniem sztandaru.

Dzięki pracy fizycznej młodzieży, rodziców, nauczycieli i wojska mogliśmy się już wówczas pochwalić poważnym osiągnięciem w postaci wybudowania obiektu sportowego przy szkole pod kierunkiem p. F. Sagana, nauczyciela wychowania fizycznego tutejszej szkoły, późniejszego dyrektora ośrodka sportowego przy szkole. Wybudowane obiekty sportowe służą młodzieży po dzień dzisiejszy.

Obecnie szkoła wyposażona jest w bibliotekę, świetlicę, stołówkę szkolną, gabinet lekarski oraz stomatologiczny, w salę do gimnastyki korekcyjnej.

Współgospodarzami pracy kierowniczej p. E. Woszaka byli zastępcy: p. M. Polkowska, p. J. Flis, p. W. Łukasik, p. J. Krukowski, p. A. Bartoń, p. M. Szpinda, p. M. Borowiec.

W tym czasie trwała praca nad wybraniem bohatera na patrona szkoły. Młodzież szkolna postanowiła mieć za wzór bohatera narodowego, Tadeusza Kościuszkę, uważała bowiem, iż:

       "...On tylko jeden zna prawdziwej walki smak.
       On tylko jeden ma zdolności do każdej z walk".

Stąd też czyny Tadeusza Kościuszki przyświecają nam w codziennej pracy dydaktycznej, wychowawczej, opiekuńczej. Zaślubiny szkoły imieniem wodza odbyły się 14 kwietnia 1980r. Po 10-cio letniej pracy dyrektor szkoły p. E. Woszak przekazał obowiązki p. J. Malec. Na zastępcę dyrektora szkoły powołano p. M. Jańczak. Po rocznej pracy p. J. Malec przekazała swoje obowiązki p. M. Truszyńskiemu. Zastępcami wówczas byli: p. R. Szewczyk, p. Ł. Banach, p. J. Litwińczuk, p. S. Derkacz oraz p. M. Czerniak.

Praca wychowawcza szkoły została doceniona wkrótce posiadaniem jeszcze jednego sztandaru - Szczepu Harcerskiego im. Tadeusza Kościuszki. W sierpniu 1981r. odszedł p. M. Truszyński, a obowiązki dyrektora szkoły zaczęła pełnić p. M. Czerniak. W listopadzie 1981r. przekazała je p. L. Stangierskiemu, który pracował z zastępcami: p. M. Czerniak, p. M. Jańczak, p. S. Lisem, p. J. Grudniem, p. W. Sokołowskim.Po odejściu p. L. Stangierskiego obowiązki dyrektora szkoły w latach 1986-1992 pełniła p. M. Jańczak. Jej zastępcami byli: p. M. Czerniak, p. S. Lis, p. A. Zastąpiło, p. J. Kolano, p. A. Bartoń i p. T. Kowalski.

Nauczyciele są naocznymi świadkami, a zarazem uczestnikami interesujących wydarzeń, imprez, uroczystości, wspólnych wycieczek, wystaw, licznych spotkań związanych z nauką i wychowaniem wielu dziesiątek dzieci. Warto tu zaakcentować niektóre z nich, jak wręczenie pierwszego sztandaru szkoły, oddanie do użytku obiektów sportowych, praca szczepu harcerskiego i wręczenie sztandaru harcerskiego, nadanie szkole imienia, pierwsze święto patrona, wzrost liczby uczniów, nauczycieli i pracowników, podejmowanie prób rozbudowy szkoły, obchody kolejnych jubileuszy oraz związane z tym gratulacje, dyplomy, odznaczenia, wyróżnienia, nagrody, prace społecznie użyteczne na rzecz szkoły, osiedla, miasta, spotkania z rodzicami, pierwsza gazetka uczniowska, pierwsza lekcja katechezy zmieniająca oblicze naszej szkoły, pierwsze spotkanie opłatkowe z udziałem nauczycieli, pracowników szkoły oraz księży, strajk nauczycieli, otwarcie nowego budynku filii szkoły, zwycięstwa laureatów w konkursach przedmiotowych, olimpiadach sportowych oraz wielu spotkań z ludźmi nauki, kościoła, kultury, teatru, kina, z pisarzami, poetami, aktorami, reporterami, sportowcami - jako nauczyciele byliśmy oraz jesteśmy świadkami - uczestnikami wielu uroczystości szkolnych zorganizowanych wspólnie z uczniami i ich rodzicami.

Po prostu nie sposób wszystkiego wymienić, ale Kronika Szkoły i Samorządu Uczniowskiego oraz protokoły Rad Pedagogicznych są najdokładniejszym źródłem, prawdziwym odbiciem przeżytej wspólnie "historii" pisanej przez uczniów, rodziców oraz nauczycieli naszej szkoły. Aktualnie duża grupa nauczycieli, którzy są w dużej mierze wychowankami szkoły, to zdolni oraz aktywni nauczyciele, wzorowi wychowawcy i pedagodzy. Mile wspominają swój pobyt w naszej szkole, a o swoich nauczycielach wyrażają się z szacunkiem.

Nasza szkoła może poszczycić się wieloma osiągnięciami na odcinku pracy dydaktycznej, wychowawczej, opiekuńczej. Uczniowie naszej szkoły na przestrzeni tych lat rozsławili dobre imię placówki, biorąc czynny i liczny udział w różnorodnych formach pracy pozalekcyjnej nie tylko na terenie szkoły, ale także miasta, województwa, kraju. Pod czujnym okiem pedagogów pogłębiali swoją wiedzę, aby chlubnie zapisać się na kartach historii naszej szkoły, aby przyczynić się do powiększenia jej dorobku. Uczestniczyli więc w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, ortograficznych, plastycznych, recytatorskich, przeglądach pracy kulturalnej szkół, zawodach i olimpiadach sportowych, festiwalach piosenki dziecięcej oraz we współzawodnictwie szkół o Puchar Przechodni, w Sejmikach Samorządowych, turniejach sztuki recytatorskiej, koncertach, turniejach wiedzy ekologicznej, bezpieczeństwa ruchu drogowego, wiedzy o sztuce, muzyce.

Nasi nauczyciele-pedagodzy uczą dzieci i młodzież kierując się ideą osiągnięcia dóbr duchowych sztuki, kultury, nauki, które są niezbędne w normalnym cywilizowanym świecie oraz w codziennym życiu. Wiadomym zaś jest, że muzyka i sztuka nie tylko łagodzi obyczaje, ale również uwrażliwia, wspomaga każdą inną pracę z nią nie związaną. W człowieku nie rodzi się wówczas agresja. Każde dziecko ma prawo do oświaty, wykształcenia i kultury oraz godnego życia.

To czynne zaangażowanie nauczycieli w pracę społeczną z młodzieżą dało się zauważyć już od pierwszych dni istnienia naszej szkoły. Pracując w szeregach różnych organizacji, nie szczędząc sił i nie licząc swojego czasu, mając jedynie na względzie kształtowanie właściwych postaw swoich wychowanków względem ojczyzny oraz względem innych ludzi.

Z historią naszej szkoły nierozerwalnie związana jest działalność sportowa. W 1965r. powołany został do życia Szkolny Klub Sportowy. W 1998 r. nazwa klubu została zmieniona na Uczniowski Klub Sportowy "Iskra", który do chwili obecnej skupia młodzież w swoich szeregach. Uczniowie naszej szkoły - członkowie UKS "Iskra" zawsze plasowali się w ścisłej czołówce współzawodnictwa sportowego - i tak jest do chwili obecnej.

Bardzo ważnym i radosnym wydarzeniem dla uczniów, nauczycieli, pracowników oraz rodziców był fakt, kiedy to na placu przed budynkiem szkoły pojawiły się pierwsze dźwigi oraz stanęli do pracy pierwsi robotnicy, rozpoczynając tak długo oczekiwaną rozbudowę szkoły. Wszyscy z dużym zaciekawieniem obserwowali szybko rosnący budynek oraz oczekiwali z niecierpliwością na zakończenie robót i poprawę warunków pracy. W nowo wybudowanym skrzydle, liczącym 21 sal lekcyjnych uczy się obecnie młodzież gimnazjum oraz uczniowie naszej szkoły.

Cieszy nas to, że stan lokalowy naszej szkoły dzięki zrozumieniu władz miejskich i oświatowych uległ znacznej poprawie, jako, że
         "...na dobro ojczyzny wszelkie zastanowienia,
         wszelkie względy niknąć powinny, bo ...
         im bardziej jest naród oświecony,
         tym bardziej ceni tych, którzy mu to światło przynoszą ".